Του Λεωνίδα Δρανδάκη
Ας είναι καλά ο συμπαθών τους τσιγγάνους, κατά τα λεγόμενά του, κ. Καρέλλης, που έρχεται και επανέρχεται, δημόσια και μονότονα, στα ίδια απλά ερωτήματα της μισής αλήθειας (βλ. ΠΑΤΡΙΣ 16-5-11) και δίνει έτσι την ευκαιρία να έρθει ξανά στην επικαιρότητα το θέμα του καταυλισμού των σκηνιτών τσιγγάνων της Ν. Αλικαρνασσού.
Ως μέλος της « Ένωσης Πολιτών κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας», δεν θα κουραστώ να δράττομαι της ευκαιρίας, που μου δίνουν οι «απορίες» του κ. Καρέλλη, για την αποκατάσταση ολόκληρης της αλήθειας.
Το νερό
Ερωτά ο κ. Καρέλλης την Ένωση Πολιτών.
«Οφείλουν οι συμπαθέστατοι κατά τα λοιπά τσιγγάνοι να πληρώνουν για το νερό που καταναλώνουν, όπως όλοι οι άλλοι πελάτες της ΔΕΥΑΗ;» Η μη πληρωμή από τους τσιγγάνους, «δεν συνιστά διάκριση, όχι όμως σε βάρος των αλλά σε βάρος όλων των λοιπών που πληρώνουν, αγόγγυστα ή με γογγυσμούς, δεν έχει σημασία;»
Η αναμενόμενη απάντηση είναι ναι.
Όμως είναι ίδιας κατηγορίας πελάτες; Π.χ. οι άλλοι πελάτες της ΔΕΥΑΗ έχουν ένα υδρόμετρο ανά οικοδομικό τετράγωνο, το οποίο χρεώνεται και πληρώνει ένας κάτοικος, κατά την κρίση της ΔΕΥΑΗ και ο οποίος εισπράττει από τους υπόλοιπους κατοίκους, για να πληρώσει τον λογαριασμό; Γιατί αυτό συμβαίνει στον καταυλισμό.
Μέχρι το 1997 η υδροδότηση του καταυλισμού γινόταν με βυτία ιδιωτών, τα οποία προσέφεραν νερό αμφιβόλου ποιότητας. Αποτέλεσμα τα μισά παιδιά του καταυλισμού να πάσχουν από ηπατίτιδα. Εκείνη την εποχή παρατηρήθηκε και ένα κρούσμα πολιομυελίτιδας σε ένα παιδάκι του καταυλισμού.
Στις 5-7-1997 ο νεοσύστατος τότε σύλλογος Τσιγγάνων «Η ΕΛΠΙΔΑ», απηύθυνε αίτημα προς την ΔΕΥΑΗ ζητώντας να υδροδοτηθούν «έστω και προσωρινά καταβάλλοντες το σχετικό τίμημα και να πάρουμε υδρομετρητή στο όνομά μας».
Η ΔΕΥΑΗ αντί να χορηγήσει υδρόμετρα σε όλους όσους ζητούσαν, αποφάσισε να χορηγήσει μόνο 12 παροχές, στο όνομα συγκεκριμένων ατόμων, από τα οποία έπρεπε να υδρεύονται όλοι οι κάτοικοι του καταυλισμού. Τα χρήματα για τους λογαριασμούς της ΔΕΥΑΗ θα τα συγκέντρωναν οι Τσιγγάνοι στο όνομα των οποίων μπήκαν οι υδρομετρητές. Μετά την εγκατάσταση των υδρομετρητών ελάχιστοι λογαριασμοί πληρώθηκαν και μέχρι σήμερα οι παροχές λειτουργούν ουσιαστικά ως κοινόχρηστες. Η ΔΕΥΑΗ συνέχισε την υδροδότηση επί δεκαετία και πλέον, χρεώνοντας τους λογαριασμούς στα συγκεκριμένα φυσικά πρόσωπα, παρόλο που τα ποσά έγιναν υπέρογκα.
Πριν δύο χρόνια η ΔΕΥΑΗ διαπίστωσε ότι κάθε υδρόμετρο ήταν χρεωμένο από 50.000 ΕΥΡΩ έως 100.000 ΕΥΡΩ! Προσφεύγει στα δικαστήρια και διεκδικεί τα οφειλόμενα από τους 12 Τσιγγάνους. γνωρίζοντας ότι και αν ακόμη καταδικαστούν τελεσίδικα είναι αδύνατον να τα εισπράξει η ΔΕΥΑΗ. Ήδη ο ένας εξ αυτών απεβίωσε.
Σε σύσκεψη που έγινε εκείνη την εποχή στο αστυνομικό μέγαρο με πρωτοβουλία του εισαγγελέα και στην οποία παρευρίσκονταν εκτός του εισαγγελέα ο αστυνομικός δ/ντης, ο τότε πρόεδρος της ΔΕΥΑΗ κ. Χατζάκης μαζί με υπηρεσιακούς παράγοντες της ΔΕΥΑΗ, ο αντιδήμαρχος Ν. Αλικαρνασσού κ. Κυπραίος, εκπρόσωποι των Τσιγγάνων (Ηρ. Καλαμιώτης, Θ. Κατσαρής κλπ) και το μέλος της Διεθνούς Αμνηστίας κ. Λ. Δρανδάκης ως παρατηρητής, ο πρόεδρος της ΔΕΥΑΗ ζητούσε τη διακοπή των παρανόμων συνδέσεων με τη συνδρομή της Αστυνομίας. Όταν ανέφερε το ποσό των 650.000 ΕΥΡΩ που τάχα χρεωστούσαν οι Τσιγγάνοι, ο εισαγγελέας κ. Μαρκάκης τον ρώτησε γιατί άφησε η ΔΕΥΑΗ να ανέβει ο λογαριασμός στο ιλιγγιώδες αυτό ποσό. Η απάντηση ήταν ότι πρόκειται περί «πολιτικής απόφασης»! Μετά από την αποκάλυψη αυτή απέσυρε το έγγραφο με το αίτημα διακοπής της ύδρευσης και προχώρησε η ΔΕΥΑΗ στις δικαστικές διεκδικήσεις του ποσού αυτού.
Η ζωή όμως συνεχίζεται.
Στις 28 Ιουλίου 2010 με απόφαση του ΟΗΕ αναγνωρίζεται ως ανθρώπινο δικαίωμα η πρόσβαση σε καθαρό νερό και εγκαταστάσεις υγιεινής (αποχέτευση). Στις 6 Οκτωβρίου 2010 σε μια ιστορική συνεδρίαση του ΟΗΕ συμφωνήθηκε ομόφωνα να περιληφθεί αυτή η απόφαση οριστικά μαζί με τα υπόλοιπα ανθρώπινα δικαιώματα και να αποτελεί πλέον δεσμευτική νομική υποχρέωση, όλων των κρατών και φυσικά της Ελλάδας. Οι Τσιγγάνοι επανέρχονται με αίτησή τους προς το ΔΣ Ηρακλείου (αρ. πρωτ. Δ.Η.160439/30-12-10) και παρακαλούν προσεπικαλούμενοι την απόφαση του ΟΗΕ «… να χορηγήσετε παροχή νερού, ονομαστικά σε κάθε αιτούντα κάτοικο του καταυλισμού, σύμφωνα με όσα ισχύουν για όλους τους κατοίκους του δήμου Ηρακλείου… να επεκτείνετε το αποχετευτικό δίκτυο, του Αστυνομικού Μεγάρου ώστε να υπάρξει αποχέτευση και στον καταυλισμό». Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει απάντηση. Αντίστοιχη είναι και η ιστορία με το ηλεκτρικό ρεύμα. Οι Τσιγγάνοι ζητούν ατομικές παροχές και η ΔΕΗ με διάφορες προφάσεις αρνείται.
Νομίζω ότι από τα παραπάνω προκύπτει ότι τόσο οι Τσιγγάνοι όσο και η Ένωση Πολιτών, ζητούν το αυτονόητο. Νερό , φως, αποχέτευση, όπως απολαμβάνει κάθε πολίτης, με τις αντίστοιχες υποχρεώσεις.
Τα δάνεια
Ο κ. Καρέλλης ρωτά την Ένωση Πολιτών «γιατί οι Τσιγγάνοι εισέπραξαν τα εκατομμύρια (σε δραχμές) των εγγυημένων από το κράτος δανείων (όπου, βέβαια, η κρατική εγγύηση σημαίνει στην πραγματικότητα ότι το κράτος θα πληρώσει τελικά για την εξόφλησή των), για να αγοράσουν σπίτια για την εγκατάστασή των, κάτι που, όμως, δεν έκαναν;».
Το θέμα είναι πανελλαδικό σκάνδαλο. Η ελληνική πολιτεία αδυνατώντας να ανταποκριθεί στις πραγματικές ανάγκες των Τσιγγάνων και ενόψει των Ολυμπιακών αγώνων του 2004, αποφασίζει να χορηγήσει στεγαστικά δάνεια ύψους 45.000 ΕΥΡΩ σε σκηνίτες Τσιγγάνους (αργότερα έγινε 60.000ΕΥΡΩ).
Παραβλέπει το γεγονός ότι η μεταστέγαση των σκηνιτών Τσιγγάνων δεν γίνεται μόνο για στεγαστικούς λόγους, αλλά πρέπει να συμπεριλαμβάνει και τις απαραίτητες υποστηρικτικές ενέργειες για την κοινωνική ένταξή τους.
Πρέπει να σημειώσομε ότι:
•Το ποσό ήταν ανεπαρκές για την αγορά οικοπέδου και οικοδόμηση κατοικίας πολυμελούς οικογένειας.
•Η πλειοψηφία των δικαιούχων δεν ήταν σε θέση να συγκεντρώσει τα απαραίτητα δικαιολογητικά και στη συνέχεια να εκταμιεύσει το ποσό.
•Δεν έχουν τη δυνατότητα να εξοφλήσουν το δάνειο (Τα δάνεια χορηγήθηκαν σε σκηνίτες Τσιγγάνους που είχαν εισόδημα 3.000 –12.000 ΕΥΡΩ).
Τα δάνεια είναι με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου. (Ποια τράπεζα θα έδινε δάνειο σε έναν που δηλώνει εισόδημα 3.000 ΕΥΡΩ;). Είναι έντοκα με επιδότηση επιτοκίου κατά 80%.
Εδώ παρεμβαίνει το ελληνικό δαιμόνιο. Σε όλη την Ελλάδα στήνεται μια απίστευτη κομπίνα εκταμίευσης των χρημάτων. Με διαμεσολάβηση επιτηδείων γίνονται αγορές σε απίθανα μέρη και εγκαταλελειμμένα χωριά. Εκταμιεύεται το συνολικό ποσόν με πλαστά παραστατικά χωρίς να υπάρχουν τελειωμένα και κατοικήσιμα σπίτια. Ο δικαιούχος παίρνει ένα μέρος σε μετρητά. Τα υπόλοιπα χρήματα πάνε στον μεσολαβητή.
Το παραμικρό ποσό φαντάζει μυθικό στα μάτια των διαβιούντων όχι κάτω από το όριο της φτώχιας αλλά κάτω από το όριο της εξαθλίωσης σκηνιτών. Πλήρης εκμαυλισμός της «ευάλωτης» κοινωνικής ομάδας των Τσιγγάνων, όπως την χαρακτηρίζει το Υπουργείο Εξωτερικών.
Κανένας Τσιγγάνος σε όλη την Ελλάδα δεν φεύγει από τους καταυλισμούς.
Αποτέλεσμα της παραπάνω κατάστασης. Στις 20-1-2005 αναστέλλεται η υπογραφή νέων δανειστικών συμβολαίων.
Στον καταυλισμό Ν. Αλικαρνασσού επικρατεί εκνευρισμός. Οι περισσότεροι δεν πρόλαβαν το δάνειο.
Με ενέργειες του Δήμου Ν. Αλικαρνασσού (δήμαρχος Σισαμάκης) και της Περιφέρειας Κρήτης (ΓΓΠΚ Τσόκας) δίνεται η δυνατότητα στους Τσιγγάνους Ν. Αλικαρνασσού και Διδυμοτείχου να υποβάλουν αιτήσεις.
Τονίζομε ότι οι Υπηρεσίες της Περιφέρειας είχαν εισηγηθεί να εκχωρηθούν τα στεγαστικά δάνεια στον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας για οργανωμένη δόμηση. Η υπόδειξή τους δεν λαμβάνεται υπόψη.
Η δημοτική αρχή θέλει να δοθούν ατομικά. Αναλαμβάνει να συντάξει τους φακέλους των δικαιούχων , οι οποίοι δεν ήταν σε θέση να τους συντάξουν μόνοι τους. Με αδιαφανείς διαδικασίες συντάσσονται σύμφωνα με δήλωση του Δημάρχου 160 φάκελοι. Σημειώνομε ότι 30 με 40 από αυτούς δεν αφορούσαν κατοίκους του καταυλισμού!
Από πληροφορίες των Τσιγγάνων 5 οικογένειες μόνο έκαναν σωστή διαχείριση του δανείου. Υπάρχουν ακόμα περίπου 25 οικογένειες που δεν είχαν ζητήσει δάνειο ή ζήτησαν και δεν το εκταμίευσαν.
Οι υπόλοιπες 110 οικογένειες εκταμίευσαν το δάνειο αλλά δεν έχουν στέγη!
Εντωμεταξύ άρχισαν οι τράπεζες να ζητούν τις δόσεις και οι περισσότεροι δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους με κίνδυνο τα αγορασθέντα ακίνητα να πλειστηριασθούν. Επειδή είναι σίγουρο ότι δεν θα πιάσουν τα λεφτά των δανείων, το υπόλοιπο ποσό θα βεβαιωθεί από την εφορεία σε βάρος των Τσιγγάνων. Οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές. Το λιγότερο που θα πάθουν είναι να μην μπορούν να πάρουν φορολογική ενημερότητα, απαραίτητη για χορήγηση αδείας στις λαικές αγορές ή πλανόδιου μικροπωλητή. Οι τσιγγάνοι αρχίζουν να διαισθάνονται ότι εξαπατήθηκαν και ότι τα «θαλασσοδάνεια» που έλεγε ο δήμαρχος κ. Σισαμάκης, θα γίνουν η καταστροφή τους. Στον καταυλισμό σήμερα υπάρχει οργή και αγανάκτηση.
Η δημοτική αρχή Ν. Αλικαρνασσού παρότι γνωρίζει ή έπρεπε να γνωρίζει ότι δεν έχουν αποκατασταθεί όλοι οι σκηνίτες ζητάει από την Π.Κ. να ανακαλέσει την απόφαση για τοπικό ρυμοτομικό στο χώρο της μετεγκατάστασης, πράγμα που γίνεται με την 6878/29-12-2008 Απόφαση του ΓΓΠΚ (ΦΕΚ ΑΑΠ22/23-1-2009). Κατά της απόφασης αυτής προσφεύγουν 5 οικογένειες του καταυλισμού που δεν έχουν πάρει στεγαστικό δάνειο στο Σ.τ.Ε.. Η εκδίκαση εκκρεμεί.
Αυτή είναι η διάκριση υπέρ των Τσιγγάνων. Πήγαν για μαλλί και βγήκαν κουρεμένοι. Οι μεσάζοντες πίνουν στην υγεία των κορόιδων και το ελληνικό δημόσιο, νάναι καλά τα δάνεια των κουτόφραγκων.
Πώς δημιουργήθηκε ο καταυλισμός
Ερωτά ο κ. Καρέλης την Ένωση Πολιτών «αν γνωρίζει “Ιθαγενείς” στους οποίους παραχωρήθηκαν κρατικές εκτάσεις για την εγκατάστασή των, όπως εκείνη που παραχώρησε πριν έτη η τότε νομάρχης κ. Χαρά Αθανασάκη στους Τσιγγάνους της Αλικαρνασσού; Και μήπως αυτή η διαφορά στην αντιμετώπιση “Ιθαγενών” και Τσιγγάνων συνιστά διάκριση και ρατσισμό, εναντίον, όμως, των “Ιθαγενών”;
Η ιστορία έχει ως εξής:
Το 1983 υπογράφηκε η Υγειονομική διάταξη Α5/696/1983 με τίτλο «για την οργανωμένη εγκατάσταση πλανοδίων νομάδων». Η απόφαση αυτή παρόλο που χαρακτηρίστηκε ρατσιστική1 παρέμεινε σε ισχύ μέχρι το 2003 οπότε και τροποποιήθηκε με την Υ.Α. Γ.Π/23641 (ΦΕΚ Β’ 973/15-7-2003) η οποία και ισχύει σήμερα.
Τόσο η αρχική Υγειονομική διάταξη, όσο και η ισχύουσα τροποποίησή της προέβλεπαν τα απαραίτητα έργα υποδομής και υγιεινής.
Συγκεκριμένα η ισχύουσα ΥΔ στην παρ.3 του αρθ.3. αναγράφει ότι «Οι χώροι οργανωμένης εγκατάστασης πρέπει να διαθέτουν τα απαραίτητα έργα υποδομής για την υγιεινή διαβίωση, όπως πόσιμο νερό, αποχέτευση, δοχεία συλλογής και μέσα αποκομιδής των απορριμμάτων και δυνατότητες ατομικής καθαριότητας σε κοινόχρηστα λουτρά και πλύσεως ιματισμού ως και παροχή ηλεκτρικού ρεύματος».
Η Νομαρχία Ηρακλείου το 1983 θέλησε σε εφαρμογή της ΥΔ Α5/696 να συγκεντρώσει τους διάσπαρτους μικρούς καταυλισμούς σκηνιτών γύρω από το Ηράκλειο σε ένα ενιαίο. Έτσι όλοι οι σκηνίτες συγκεντρώθηκαν υποχρεωτικά στη θέση «πίσσες», δίπλα στην Εθνική οδό, όπου προϋπήρχε ένας μικρός καταυλισμός. Ο χώρος είναι συνιδιοκτησία του πρώην Δήμου Ν. Αλικαρνασσού και ιδιωτών.
Δεν φρόντισε όμως η Νομαρχία από τότε μέχρι και σήμερα να δημιουργήσει στοιχειώδεις υποδομές για ανθρώπινη διαβίωση. Από την άλλη μεριά οι δημοτικές αρχές Ν. Αλικαρνασσού από την ίδρυσή του καταυλισμού έως το 2010, θεωρούσαν τον καταυλισμό παράνομο και υπό διαμετακόμιση. Έκαναν ό,τι μπορούσαν για να τον διώξουν από τα διοικητικά όρια του τότε Δήμου.
Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση επιχείρησε το 1995 να δώσει μια λύση στο πρόβλημα της μετεγκατάστασης. Όμως παρ’ όλες τις ενέργειες δεν βρέθηκε κανένας τόπος για να μεταφερθεί ο καταυλισμός, γιατί κανένας ΟΤΑ δεν τον ήθελε στην περιοχή του.
Η αρμόδια Νομαρχιακή επιτροπή που συνέστησε ο τότε Νομάρχης (του αρθ.2 της Υγειονομικής Διάταξης με αρ. Α5/696/25-4-83 ΦΕΚ243Β/83), δεν μπόρεσε να προτείνει θέση μετεγκατάστασης του Καταυλισμού αποδεκτή από την τοπική κοινωνία.
Έκτοτε η Ν.Α. απείχε από κάθε ενέργεια είτε προς την κατεύθυνση της βελτίωσης του υφιστάμενου καταυλισμού είτε προς την κατεύθυνση της μετεγκατάστασής του.
Το 1999 ο τότε Δήμαρχος Ν. Αλικαρνασσού κ. Πατεράκης αποφάσισε να ενεργοποιήσει την με αρ. 329/97 απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Ν. Αλικαρνασσού, για αποβολή όλων των Τσιγγάνων του Καταυλισμού και επέδωσε στις 13-3-99, Πρωτόκολλο Διοικητικής Αποβολής για 102 οικογένειες Τσιγγάνων, χαρακτηρίζοντάς τους ως καταπατητές δημοτικής περιουσίας, αδιαφορώντας που θα πάνε μια και κανένας δεν τους δέχεται.!.
Κατά της αποβολής ασκήθηκε ανακοπή από τους ενδιαφερομένους.
Η απόφαση 975/1999 της Ειρηνοδίκου Αικατερίνης Χατζηδάκη, παρόλο που αναγνώριζε το δικαίωμα του Δήμου στην έκταση του καταυλισμού, κρίθηκε με ένα σκεπτικό «κόλαφο» προς την Δημοτική Αρχή, ότι «ασκείται κατά προφανή υπέρβαση των ορίων που τάσσει ο Νόμος και συνεπώς είναι καταχρηστική». Αναγνωρίζει επίσης «ότι η εγκατάστασή τους έγινε σύμφωνα με την Α5/696/1983 Υγειονομική διάταξη …»
Ο Δήμος Ν. Αλικαρνασσού επανέρχεται με την 133/2000 απόφαση του δημοτικού συμβουλίου. Κατά του πρωτοκόλλου ασκείται και πάλι ανακοπή στα δικαστήρια. Με την Απόφαση 47/2001 η Ειρηνοδίκης Ηρακλείου Ειρήνη Σταυρουλάκη αποφαίνεται ότι «ασκείται κατά προφανή υπέρβαση των ορίων που τάσσει ο Νόμος για την άσκηση δικαιωμάτων και συνεπώς είναι καταχρηστική».
Επομένως τίποτε δεν χαρίστηκε στους Τσιγγάνους.
Ερώτημα πάντως είναι αν κάτι χαρίστηκε στους «ιθαγενείς». Για να ρωτάει ο κ. Καρέλλης κάτι θα έχει ακούσει για παραχώρηση οικοπέδων σε ορισμένους «πιο ιθαγενείς», ας πούμε τοπικούς συνδικαλιστές. Ας ρωτήσει λοιπόν εκεί που πρέπει και να μας πει και εμάς.
Η Ένωση Πολιτών και οι κήνσορες του τόπου
Ο κ. Καρέλλης ερωτά ακόμα «θα ήθελα να γνωρίζω ποιοι συνιστούν την Ένωση των Πολιτών κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας».
Εδώ θα τον απογοητεύσω.
Από την εποχή της Χούντας έχω μια δυσανεξία, λαϊκότερα μου γυρίζουν τα σκώτια, όταν ζητούν οι διάφοροι τοπάρχες, αρμόδιοι, κήνσορες κα, τα ονόματα των μελών του συλλόγου κλπ. Επομένως δεν θα του κάνω τη χάρη.
Πάντως από όσο γνωρίζω η Ένωση Πολιτών τις ανακοινώσεις της τις βγάζει ενυπόγραφα και στο διαδίκτυο υπάρχει ιστοσελίδα της. Εκεί ας ψάξει όποιος έχει την περιέργεια.
Σημείωση:
* Προέβλεπε ότι οι χώροι εγκατάστασης «πρέπει να βρίσκονται έξω από κατοικημένες περιοχές σε ικανή απόσταση από το εγκεκριμένο σχέδιο ή από τις τελευταίες συνεχόμενες κατοικίες». Θεωρήθηκε ως φυλετικός διαχωρισμός και η απαγόρευση του φυλετικού διαχωρισμού σύμφωνα με το άρθρο 3 της Διεθνούς Σύμβασης για την εξάλειψη κάθε μορφής Φυλετικών διακρίσεων είναι κατηγορηματική. Στην ισχύουσα τροποποίηση η διάταξη αυτή δεν υπάρχει.
Πατρίς 21.05.2011 (http://www.patris.gr/articles/201715)
Το άρθρο του Μανόλη Καρέλλη π. δημάρχου και ευρωβουλευτή Ηρακλείου:
Ερωτήματα για την Ένωση Πολιτών κατά ρατσισμού και ξενοφοβίας
Θα μου επιτρέψετε να ρωτήσω την “Ένωση Πολιτών κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας” που με παρέμβασή της τονίζει ότι “το θέμα του καταυλισμού των Τσιγγάνων (στην περιοχή της Αλικαρνασσού) είναι πρωτίστως πολιτικό και κοινωνικό” (“Πατρίς” 13.5.2011):
Oφείλουν οι συμπαθέστατοι κατά τα λοιπά Τσιγγάνοι να πληρώνουν για το νερό που καταναλώνουν, όπως όλοι οι άλλες πελάτες της ΔΕΥΑΗ;
Oφείλουν, επίσης, οι Τσιγγάνοι του καταυλισμού να πληρώνουν για το ηλεκτρικό ρεύμα που καταναλώνουν, όπως κάθε άλλος ιθαγενής πελάτης της ΔΕΗ;
Η μη πληρωμή από τους Τσιγγάνους, συμπαθέστατους κατά τα λοιπά, το επαναλαμβάνω για να παγιωθεί, “δεν συνιστά διάκριση, όχι όμως σε βάρος των αλλά σε βάρος όλων των λοιπών που πληρώνουν, αγόγγυστα ή με γογγυσμούς, δεν έχει σημασία;
Aκόμα, μπορεί η “Ένωση Πολιτών κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας” να μας πληροφορήσει γιατί οι Τσιγγάνοι εισέπραξαν τα εκατομμύρια (σε δραχμές) των εγγυημένων από το κράτος δανείων (όπου, βέβαια, η κρατική εγγύηση σημαίνει στην πραγματικότητα ότι το κράτος θα πληρώσει τελικά για την εξόφλησή των), για να αγοράσουν σπίτια για την εγκατάστασή των, κάτι που, όμως, δεν έκαναν;
Θα ήθελα, ακόμα, να ρωτήσω και πάλι την “Ένωση” αν γνωρίζει “Ιθαγενείς” στους οποίους παραχωρήθηκαν κρατικές εκτάσεις για την εγκατάστασή των, όπως εκείνη που παραχώρησε πριν έτη η τότε νομάρχης κ. Χαρά Αθανασάκη στους Τσιγγάνους της Αλικαρνασσού; Και μήπως αυτή η διαφορά στην αντιμετώπιση “Ιθαγενών” και Τσιγγάνων συνιστά διάκριση και ρατσισμό, εναντίον, όμως, των “Ιθαγενών”;
Ακόμα, θα ήθελα να γνωρίζω ποιοι συνιστούν την Ένωση των Πολιτών κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.
Και για να μην κατηγορηθώ για ρατσιστικά αισθήματα, οφείλω να τονίσω ότι τους Τσιγγάνους (ή Ρόμα, όπως τους θέλει, μια άλλη ονομασία) τους συμπαθώ απεριόριστα και τους στίχους που έχει γράψει γι’ αυτούς ο Παλαμάς τους έχω στην “προσωπική μου ανθολογία”.
Τους θυμίζω:
Περδικόστηθη τσιγγάνα,
ως μαγεύτρα που μιλείς,
τα μεσάνυχτα προς τ’ άστρα
γλώσσα προσταγής,
που μιλώντας γιγαντεύεις
και τους κόσμους ξεπερνάς
και τ’ αστέρια σου φορούνε
μια κορώνα ξωτικιά! κ.λπ. κ.λπ.
Αγαπώ λοιπόν τους Τσιγγάνους (ή Ρόμα), περισσότερο, όμως, αγαπώ την ισότητα των Ελλήνων που πλήττεται βάναυσα με προνόμια που χορηγούνται σε ορισμένους.
Πατρίς 16/5/2011 (http://www.patris.gr/articles/201389)