«Το των Ελλήνων όνομα πεποίηκε μηκέτι του γένους, αλλά της διανοίας δοκείν είναι, και μάλλον Έλληνας καλείσθαι τους της παιδεύσεως της ημετέρας, ή τους της κοινής φύσεως μετέχοντας», έγραφε ο Ισοκράτης κάμποσους αιώνες πριν.
Δηλαδή, “Το όνομα των Ελλήνων είναι σύμβολο όχι της φυλής αλλά της παιδείας, με αποτέλεσμα να ονομάζονται Έλληνες εκείνοι που μετέχουν της δικής μας μόρφωσης παρά αυτοί που έχουν κοινή καταγωγή.”
Ήρθε όμως το Συμβούλιο της Επικρατείας, σχεδόν 2.500 χρόνια μετά, να γνωμοδοτήσει ότι για να αποκτήσει κάποιος την ελληνική ιθαγένεια πρέπει να έχει γνήσιο δεσμό με το ελληνικό κράτος και την ελληνική κοινωνία.