Ενίσχυση του ντοκιμαντέρ «ΦΑΣΙΣΜΟΣ Α.Ε.»

Ανακοίνωση της Κινηματογραφικής Ομάδας Πανεπιστημίου Κρήτης σχετικά με την εκδήλωση που διοργανώνουμε για το ντοκιμαντέρ «ΦΑΣΙΣΜΟΣ Α.Ε.»

Βιώνοντας τα τελευταία χρόνια την άνοδο του φασισμού , σαν  πολιτιστική ομάδα που δεν περιορίζεται στον ακαδημαϊκό χώρο, αλλά αποτελεί κομμάτι της κοινωνίας, θεωρούμε πως οφείλουμε να τοποθετηθούμε απέναντι στο φαινόμενο αυτό.  Συγκεκριμένα, πιστεύουμε πως  ο φασισμός επιζητώντας απήχηση και επιρροή  προβάλλει ένα  αντισυστημικό προσωπείο, ενώ από την άλλη πλευρά επιτίθεται σε ελευθερίες και δικαιώματα, όπως και στον πολιτισμό.

Ξενοφοβία – Ρατσισμός

Η ξενοφοβία και ο ρατσισμός είναι δύο έννοιες που απασχολούν τον τελευταίο καιρό αρκετά την Ελλάδα. Ρατσισμός είναι η αντίληψη ότι οι άνθρωποι δεν είναι όλοι ίσοι μεταξύ τους, αλλά διαχωρίζονται σε ανώτερους και κατώτερους, διακρινόμενοι είτε από το χρώμα του δέρματος, είτε από την εθνικότητα, είτε από τη θρησκεία κλπ. Το πιο συνηθισμένο είδος ρατσισμού, και αυτό που έχει δώσει την αρχική ονομασία στην λέξη (ιταλ. («ράτσα») razza = φυλή), είναι ο φυλετικός ρατσισμός. Ξενοφοβία είναι «ο νοσηρός φόβος προς τους αλλοδαπούς ή τις ξένες χώρες». Με άλλα λόγια, αυτό σημαίνει μια αποστροφή σε ξένους ή αλλοδαπούς. Δύο λέξεις που οδήγησαν εκατομμύρια ανθρώπους στον θάνατο. Ο άνθρωπος είχε και έχει την τάση να αισθάνεται ανώτερος από τα άλλα είδη του ζωικού βασιλείου αλλά και από τους άλλους ανθρώπους και διαρκώς να ψάχνει μια οποιαδήποτε δικαιολογία για αυτό.

Οι ρίζες του μίσους

Κείμενο του φιλοσόφου Κορνήλιου Καστοριάδη για τα αίτια της μισαλλοδοξίας.

Υπάρχουν δύο ψυχικές εκφράσεις του μίσους: το μίσος για τον άλλο και το μίσος για τον εαυτό μας, το οποίο συχνά δεν παρουσιάζεται ως τέτοιο. Αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι και τα δυο έχουν κοινή ρίζα, την άρνηση της ψυχικής μονάδας να δεχθεί αυτό που για την ίδια είναι ξένο. Η οντολογική αυτή διάρθρωση του ανθρώπου επιβάλλει αξεπέραστους εξαναγκασμούς σε κάθε κοινωνική οργάνωση και σε κάθε πολιτικό πλάνο. Καταδικάζει αμετάκλητα κάθε ιδέα για μία «διαφανή» κοινωνία, κάθε πολιτικό πλάνο που αποσκοπεί στην άμεση οικουμενική συμφιλίωση.

Ιθαγένεια για όλα τα παιδιά

«Το των Ελλήνων όνομα πεποίηκε μηκέτι του γένους, αλλά της διανοίας δοκείν είναι, και μάλλον Έλληνας καλείσθαι τους της παιδεύσεως της ημετέρας, ή τους της κοινής φύσεως μετέχοντας», έγραφε ο Ισοκράτης κάμποσους αιώνες πριν.

Δηλαδή, “Το όνομα των Ελλήνων είναι σύμβολο όχι της φυλής αλλά της παιδείας, με αποτέλεσμα να ονομάζονται Έλληνες εκείνοι που μετέχουν της δικής μας μόρφωσης παρά αυτοί που έχουν κοινή καταγωγή.”

Ήρθε όμως το Συμβούλιο της Επικρατείας, σχεδόν 2.500 χρόνια μετά, να γνωμοδοτήσει ότι για να αποκτήσει κάποιος την ελληνική ιθαγένεια πρέπει να έχει γνήσιο δεσμό με το ελληνικό κράτος και την ελληνική κοινωνία.